انواع مختلف رمز ارزها

از زمان عرضه بیت کوین بیش از یک دهه میگذرد. از آن زمان تا کنون شاهد ظهور رمزارزهای بسیار متنوعی بوده ایم. از استیبل کوین ها گرفته تا توکن های غیرمعاوضه پذیر (NFT) و میم کوین ها. امروزه انواع زیادی از رمزارزها در این اکوسیستم بزرگ وجود دارند. چیزی که وجه اشتراک همه این رمزارزها میباشد استفاده از نسخه ای از تکنولوژی دفتر کل توزیع شده (DLT)  به نام بلاکچین است.

چند رمزارز تا کنون وجود دارد؟

بر اساس گزارش سایت CoinMarketCap اکنون حدود ۲۲۹۳۳ رمز ارز وجود دارد با مجموع ارزشی بالغ بر ۱.۱ تیریلیارد دلار که با توجه به عمر این بازار که با ظهور بیت کوین از سال ۲۰۰۹ اغاز شد، رقم قابل توجهی میباشد.

پس از بیت کوین تمام رمزارزهایی که پا به عرصه ظهور نهادند با اصطلاح آلت کوین شناخته شدند. اولین آلت کوین ها لایت کوین و نمو کوین بودند که در سال ۲۰۱۱ مطرح شدند اما تا قبل از وجود اتریوم آلت کوین ها محبوبیت چندانی کسب نکرده بودند.

بعضی از رمزارزها مثل بیت کوین به عنوان ذخیره ارزش استفاده میشوند. یعنی افراد نگاه سرمایه گذاری به آن دارند در حالی که برخی دیگر ماهیت مبادله ای دارند مثل اتریوم. کاربرد رمزارزهای مبادله ای و کاربردی مثل اتریوم برای توسعه دهندگان بیشتر میباشد زیرا آن ها میتوانند توسط این نوع رمزارزها، سرویس ها و خدمات گوناگونی توسعه دهند و همچنین کامیونیتی ها نیز بیشتر از رمزارزهای مبادله ای و کاربردی استفاده میکنند.

رمز ارزها و رمز توکن ها

رمزارزها و توکن ها دارای تمایزاتی نسبت یه یکدیگر میباشند. بیت کوین و آلت کوین هایی مثل اتریوم، کوین هایی هستند که بر روی بلاکچین اختصاصی خود اجرا میشوند. وا‌‌ژه رمز ارز در ذهن افراد عموما به کوین هایی مثل بیت کوین اطلاق میشود.

توکن ها دارایی های دیجیتالی هستند که بر روی بلاکچین ذخیره شده اند.منتها آن ها برروی بلاکچین هایی ذخیره شده اند که از قبل وجود داشته اند و عموما یا به عنوان یک دارایی برشمرده میشوند یا به عنوان دسترسی هولدرها به سرویس یا اپلیکیشنی خاص. برای مثال:  تعداد بسیار زیادی توکن برروی شبکه اتریوم در حال اجرا میباشد.

انواع توکن ها

توکن های ارزشی

این توکن ها دارای ماهیت ارزشمند میباشند و به عنوان دارایی دیجیتال محسوب میشوند. مثل یک قطعه هنری یا موسیقی که در قالب NFT وجود دارند.

توکن های  کاربردی

این نوع توکن ها اصولا فراهم کننده یک نوع خدمات میباشند. آن ها به کاربران حق اجرای عملیات های مختلف بر بروی شبکه های بلاکچین و اپلیکیشن های غیر متمرکز را میدهند.

توکن های امنیتی

توکن های امنیتی نیز یک نوع داریی دیجیتال هستند که از یک دارایی واقعی نمایندگی میکنند. مثل سهام شرکت ها، اوراق بهادار یا حتی املاک. شرکت ها معمولا از این نوع توکن ها برای جمع آوری سرمایه استفاده میکنند. از آنجایی که این توکن ها از یک دارایی واقعی نمایندگی میکنند، قوانین مربوط به آن ها توسط کمیسیون بورس و اوراق بهادار کشورها تنظیم میگردد. این توکن ها با توکن های ارزشی متفاوت هستند زیرا قابل معاوضه و جایگزینی هستند و ماهیت یکتا ندارند. ان ها به راحتی میتواندد با توکن های مشابه تعویض شوند و اصولا دارای ارزشی ثابت هستند.

توکن های ERC20 چه هستند؟

نام این توکن ها از شبکه اختصاصی ERC20 اتریوم گرفته شده است زیرا این توکن ها بر روی این شبکه اجرا میشوند و از معروف ترین آن ها میتوان به میم کوین شیبا و استیبل کوین دای (DAI) اشاره کرد. توسعه دهندگان ملزم هستند برای اجرای این توکن ها برروی بلاکچین اتریوم از قوانین و استانداردهای تعریف شده در شبکه پیروی کنند.

آلت کوین ها

در روزهای ابتدایی ظهور رمز ارزها که تعداد کمی از آن ها وجود داشتند، به هر رمزارزی غیر از بیت کوین، آلت کوین گفته میشده است. امروزه دنیای رمز ارزها بسیار گسترده تر شده است. انواع مختلفی از رمز ارزها پا بر عرصه حضور گذاشته اند که هرکدام هدف خاصی را دنبال میکنند. همه آلت کوین ها ضرورتا برای رقابت با بیت کوین ساخته نشده اند. معروف ترین آلت کوین در حال حاضر اتریوم میباشد که بازار آن ارزشی بالغ بر ۳۲۵ میلیارد دلار دارد. از دیگر آلت کوین های محبوب میتوان به کاردانو، سولانا و بایننس کوین اشاره کرد که در رقابت با اتریوم هستند.

همانطور که اشاره شد آلت کوین ها اهداف فراتری از تنها دارایی دیجیتال بودن دنبال میکنند. در حالی که بیت کوین قصد دارد یک رمزارز غیرمتمرکز باشد، اتریوم یک شبکه محاسباتی میباشد که کاربران را قادر به ساخت اپلیکیشن های غیر متمرکز و قرارداد های هوشمند میسازد.

ارزهای پایدار یا استیبل کوین

استیبل کوین ها ارزهایی هستند که ارزش آنها به دیگر دارایی ها متصل است. اگر یک استیبل کوین درست کار کند، ارزش آن برابر یک دلار امریکا است. استیبل کوین ها توسط نهادهای مالی عرضه میشوند که به ازای هر یک کوین، دارایی تضمین کننده ذخیره میکنند و اطمینان حاصل میکنند که ارزش پایه آن را حفظ کنند. این نوع رمزارز خود به ۲ دسته کلی (وثیقه شده، الگوریتمی) تقسیم میشود.

استیبل کوین های وثیقه شده

ارزش این نوع از استیبل کوین ها توسط یک خزانه تامین میشود. یعنی، به ازای هر یک واحد ارز، یک دلار فیات وجود دارد. معروف ترین استیبل کوینی که از این روش استفاده میکند تتر یا USDT نام دارد. هرزمان که شخصی تتر میخرد به همان مقدار دلار واقعی به خزانه اضافه میشود و هرزمان که آن را بفروشد به همان مقدار از خزانه خارج خواهد شد. هرچند نسبت به سازوکار ارز تتر و این موضوع که آیا نسبت به مقدار موجود تتر همانقدر دلار ذخیره شده باشد، شک و تردید هایی وجود دارد.

استیبل کوین های الگوریتمی

این نوع از استیبل کوین ها از الگوریتم های خاص جهت ثابت نگه داشتن ارزش خود استفاده میکنند. برای درک بهتر سازو کار این نوع از رمزارزها میتوان به ارز Terra USD اشاره کرد که برای حفظ ارزش خود متصل به رمزارز خواهر خود یعنی Luna شد تا ارزش ۱ دلاری خود را حفظ کند؛ به این شکل که به ازای هر خرید و فروش مقداری ارز لونا تولید یا سوزانده میشد. این روش برای یک بازه زمانی درست کار میکرد تا وقتی که دارندگان این ارز دچار هراس شدند و بصورت دسته جمعی اقدام به فروش آن کردند تا ارزش آن به صفر سقوط کند. پیامدهای این اتفاق کل بازار رمز ارزها را تحث تاثیر قرار داد و حتی قیمت تتر را به ۰.۹۴ دلار رساند.

میم کوین ها

میم کوین ها کمدین های دنیای رمز ارزها هستند. این رمز ارزها عموما محبوبیت خود را از شوخی و جوک های کاربران در شبکه های اجتماعی به دست میاورند و قابلیت فنی زیادی برای عرضه ندارند. اولین میم کوینی که موجب پیدایش میم کوین های دیگر نیز شد دوج کوین بود که حول محور یک سگ شیبا برند سازی کرد. اکنون بیش از ۲۰۰ میم کوین در مارکت رمزارزها وجود دارند. ارزش میم کوین ها میتواند به سرعت دستخوش تغییرات قرار بگیرد و نوسانات بسیار شدیدی را تجربه کند. سرمایه گذاران باید قبل از سرمایه گذاری در این نوع کوین ها ریسک شدید آن را بپذیرند و هوشمندانه عمل کنند.