از سال ۲۰۱۴، صحبت‌ها درباره انتشار ارز دیجیتال دولتی توسط بانک‌های مرکزی به شکلی جدی در مجامع حاکمیتی مالی دنیا مطرح شد. ارزهای دیجیتال منتشر شده توسط بانک مرکزی (که به اختصار CBDC نامیده می‌شود) در مجامعی نظیر بانک تسویه حساب بین‌الملل (BIS) و صندوق بین‌المللی پول (IMF) به شکلی جدی مورد بحث قرار گرفته‌اند. حجم قابل توجهی از گزارشات منتشر شده از سوی بانک‌های مرکزی مهم جهان گویای آن است که این نهادها به ارزش فناوری بلاک چین پی برده‌اند. اما حقیقی تلخ در این میان وجود دارد و آن هم اینکه روی آوردن مردم به این نوآوری در پرداخت‌های روزانه چندان هم امیدبخش نبوده است. با در نظر گرفتن اینکه بلاک چین زمینه ایجاد پولی اینترنتی و فاقد مزایایی نظیر انتشار بی‌پشتوانه پول را فراهم می‌سازد، باز هم استفاده از آن در بدنه جامعه برای خریدهای روزانه چندان قابل توجه نیست. افزون بر این، درست همان طور که دیدگاه مردم در هر کشوری نسبت به پدیده‌هایی نظیر کارت اعتباری و یا گوشی همراه با دیدگاه مردم کشورهای دیگر متفاوت است، اولویت‌های آنها نیز در زمینه پول (نظیر ناشناس ماندن تراکنش‌ها، کارمزد تراکنش‌ها و یا دریافت سود بابت سپرده‌ها) با هم تفاوت دارد. همین امر سبب می‌شود نتوان یک الگوی یکتا از ارز دیجیتال را به همه مردم جهان عرضه کرد. فناوری‌های نوین جذاب هستند. با این وجود، راهی که باید برای پذیرش همگانی بپیمایند چندان هم بی‌دردسر نیست. تاریخ فناوری‌های مالی سرشار از نوآوری‌هایی است که نتوانستند راهی برای پذیرش عمومی در میان مردم بیابند. سمت و سوی ارز دیجیتال دولتی برای پذیرش قابل توجه ارزهای دیجیتال دولتی، نیازمند طراحی ساختاری هستیم که خواسته‌های مصرف‌کنندگان، عادت‌های پرداخت و نیز اولویت‌های آنها را مد نظر قرار دهد. مطالعه‌ای جدید که توسط آر۳ (R3) به انجام رسیده به ارزیابی جوانب مختلف انتشار ارز دیجیتال دولتی توسط برزیل پرداخت. گفتنی است برزیل هشتمین اقتصاد بزرگ دنیا را در اختیار دارد. این مطالعه به تحلیل ویژگی‌های خاص بازار برزیل و مواردی که بانک مرکزی این کشور باید در زمینه انتشار رمزارز دولتی در نظر بگیرد پرداخته است. با این وجود، بسیاری از این موارد، برای کشورهای دیگر نیز قابل استفاده است. ارز دیجیتال دولتی این پژوهشگران پیش از این در مطالعه‌ای دیگر به بررسی این مساله پرداختند که آیا ارز دیجیتال دولتی باید مبتنی بر حساب بانکی افراد باشد و یا اینکه بر اساس الگوی پول نقد و فاقد مالکیت خاص پیش رود. پرداخت بهره به سپرده افراد در قالب ارز دیجیتال دولتی نیز یکی دیگر از این موارد بود. این مطالعه سه شکل کلی یعنی رمزارز دولتی در قالبی مشابه پول نقد، رمزارز مبتنی بر حساب نزد بانک مرکزی و یا ترکیبی از این دو را مد نظر قرار داد. ارز دیجیتال دولتی برای مردم با وجود استمرار حضور پول نقد و حتی افزایش استفاده از آن در برخی نقاط دنیا، افراد در سراسر دنیا روزبه‌روز استقبال بیشتری از شیوه‌ّای پرداخت الکترونیکی به عمل می‌آورند. شرکت‌های خصوصی زیادی در سراسر جهان با ارایه راه‌حل‌هایی نوآورانه در زمینه پرداخت، به پیشرفت این شیوه‌ها کمک می‌کنند. اما دقت داشته باشیم که همه این نوآوری‌ها بر بستر نظام مالی سنتی مبتنی بر پول نقد صورت می‌گیرد. در این میان، اگر ساختارهای لازم برای انتشار ارز دیجیتال دولتی به خوبی شکل گیرد، شاهد ایجاد انقلابی در زمینه شیوه‌های پرداخت در سراسر دنیا خواهیم بود. گسترش خدمات بانکی حتی به محروم‌ترین نقاط دنیا و نیز سهولت هر چه بیشتر در جابه‌جایی پول از مهم‌ترین مزایای این روند خواهد بود.